مدح حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
اگرچه زود؛ میآید، اگرچه دیر؛ میآید سوار سبـزپوش ما به هر تقـدیر میآید همان خورشید موعودی که در روز طلوع او حدیث صبح صادق میشود تفسیر، میآید زمین آبیتر از این آسمانها میشود وقتی که آن آئیـنۀ سبز «خدا تصویر» میآید شکـوه مهـربانی که نگـاه نافـذش حـتی به روی سنگها هم میکند تأثیر، میآید در اعماق نگاهش میتوان خشمی مقدس دید دلش لبریز از مهر است و با شمشیر میآید چنان با ضربههای حیدری اعجاز خواهد کرد که از دیـوار هم گلنغـمۀ تکـبیر میآید دقیقاً رأس آن ساعت که در نزد خدا ثبت است نه قدری زودتر از آن؛ نه با تأخیر میآید |